Важно Ваше мнение

Обзор немногочисленных нормативных правовых актов Республики Беларусь, затрагивающих деятельность волонтеров (Закон Республики Беларусь от 7 декабря 2009 г. № 65-З «Об основах государственной молодежной политики», Закон Республики Беларусь от 22 мая 2000 г. № 395-3 «О социальном обслуживании», Инструкция о порядке организации и проведения физкультурно-оздоровительных мероприятий и спортивных соревнований для лиц с особенностями психофизического развития, утвержденной постановлением Министерства образования Республики Беларусь и Министерства туризма и спорта от 31 октября 2006 г. № 102/39), по нашему мнению, дает основание утверждать, что общественная деятельность в форме волонтерского движения лишь косвенно находит отражение в нормативных правовых актах в Республике Беларусь, и этого явно недостаточно, поскольку: Во-первых, деятельность волонтеров не может быть ограничена молодежной аудиторией. Условия для участия лиц в социально значимой жизни общества независимо от их социального положения, религиозных или политических убеждений должны быть закреплены нормативно. Во-вторых, отсутствует системное законодательное закрепление понятийного аппарата в сфере добровольческой деятельности. В-третьих, по-прежнему неурегулированным остается правовой статус волонтера (добровольца). В нормативных правовых актах отсутствует закрепление прав, обязанностей и ответственности волонтеров. Важно отметить, что общественные объединения в Республике Беларусь имеют только фиксированное членство. Законом не предусмотрено участие в деятельности объединения без обязательного оформления своего участия. Однако многолетний опыт работы подобного рода организаций показывает, что многие люди готовы оказывать поддержку общественному объединению на волонтерских началах, но не хотят входить в его состав. В связи с этим полагаем правильным учесть и нормативно закрепить такую практику и сформировавшиеся общественные отношения в этой сфере. В то же время необходимо отметить, что особенно остро вопрос правового статуса волонтера стоит перед добровольцами, действующими в зоозащитной деятельности и помощи животным, поскольку нормативные правовые акты и правоприменительная практика в этой сфере крайне несовершенны и вызывают массу нареканий, что генерирует социальную напряженность. На основании вышеизложенного ПРЕДЛАГАЕТСЯ: 1. Ввести в законодательство Республики Беларусь положение о возможности привлечения общественными объединениями для выполнения уставных задач волонтеров без их обязательного членства в объединении. Отметим, что данная форма взаимодействия существует в ряде зарубежных государств. В частности, модельный закон «О добровольчестве (волонтерстве)», утвержденный Постановлением Межпарламентской Ассамблеи Государств – Участников Содружества Независимых Государств 16 апреля 2015 г. № 42-15, предусматривает, что: Добровольческая (волонтерская) деятельность может осуществляться в форме: - индивидуальной добровольческой (волонтерской) деятельности; - добровольческой (волонтерской) деятельности в составе незарегистрированного объединения или группы; - добровольческой (волонтерской) деятельности через добровольческую (волонтерскую) международную или национальную (региональную) организацию (объединение) в индивидуальном или организованном (групповом) порядке. При этом добровольческая (волонтерская) деятельность может осуществляться как на основе гражданско-правового договора, заключаемого между добровольцем (волонтером) и добровольческой (волонтерской) организацией (объединением), так и без заключения такового в случае существования договоренности добровольца (волонтера) непосредственно с получателем помощи добровольца (волонтера). Условия осуществления деятельности добровольцем (волонтером) индивидуально могут быть закреплены в гражданско-правовом договоре, который заключается между добровольцем (волонтером) и получателем помощи добровольца (волонтера) и предметом которого являются безвозмездное выполнение добровольцем (волонтером) работ и (или) оказание услуг в интересах получателя помощи добровольца (волонтера). Договор о добровольческой (волонтерской) деятельности должен быть заключен в письменной форме. Регистрация добровольцев (волонтеров) осуществляется на добровольной уведомительной основе уполномоченным органом добровольческой (волонтерской) деятельности в соответствии с установленными им правилами. В то же время относительно необходимости заключения письменного договора с волонтером Закон Республики Казахстан от 30 декабря 2016 года № 42-VІ ЗРК «О волонтерской деятельности» содержит следующую оговорку, заслуживающую внимания и адаптации применительно к нашему законодательству: «Волонтерская организация обязана заключить с волонтером договор волонтерства, если волонтер занят волонтерской деятельностью более двадцати часов в месяц». 2. Закрепить понятие волонтерской организации. Например, модельный закон «О добровольчестве (волонтерстве)», утвержденный Постановлением Межпарламентской Ассамблеи Государств – Участников Содружества Независимых Государств 16 апреля 2015 г. № 42-15, в качестве этой дефиниции определяет: легитимную некоммерческую неправительственную организацию, зарегистрированную в государстве на общих основаниях, или международную неправительственную некоммерческую организацию, имеющую государственную регистрацию (представительство) на территории государства осуществления добровольческой (волонтерской) деятельности, выступающую организатором добровольческой (волонтерской) деятельности, осуществляющую добровольческие (волонтерские) программы и проекты, привлекающую к своей деятельности добровольцев (волонтеров), которые действуют от их имени и по поручению. Закон Итальянской Республики от 11 августа 1991 года «Основные положения о волонтерстве» в свою очередь определяет, что: волонтерские организации могут принимать любые юридические формы, которые считаются наиболее подходящими для достижения своих целей, исключая ограничения совместимости с их целями солидарности. Регионы создают и ведут регистры волонтерских организаций. Включение в реестры является предварительным условием для получения доступа к государственной помощи, а также для установления соглашений и получения налоговых льгот. 3. Определить возраст, с которого физические лица могут осуществлять волонтерскую деятельность. По общему правилу волонтерскую деятельность могут осуществлять физические лица, достигшие восемнадцатилетнего возраста. Физическими лицами, не достигшими восемнадцати лет, волонтерская деятельность осуществляется при условии, что она не причиняет вред их здоровью и нравственному развитию, и негативно не отражается на процессе обучения. Физические лица, не достигшие четырнадцати лет, участвуют в волонтерской деятельности с письменного согласия родителей (иных законных представителей) или в их сопровождении. Аналогичные нормы содержит Закон Республики Казахстан от 30 декабря 2016 года № 42-VІ ЗРК «О волонтерской деятельности». Сходные по сути нормы установлены Законом Республики Молдова от 18 июня 2010 года № 121 «О волонтерстве» и Законом Украины от 19 апреля 2011 года № 3236-VI «О волонтерской деятельности», согласно которым: «Договор волонтерства может заключаться с лицами, достигшими возраста 16 лет. Лица, достигшие возраста 14 лет, могут заключать договор волонтерства с письменного согласия законного представителя.». 4. Предусмотреть отрытый перечень направлений волонтерской деятельности. Аналогичные нормы содержатся в Законе Республики Молдова от 18 июня 2010 года № 121 «О волонтерстве» и Законе Украины от 19 апреля 2011 года № 3236-VI «О волонтерской деятельности». 5. Закрепить право волонтеров на возмещение всех разумных расходов, понесенных ими в процессе волонтерской деятельности. В том числе на: возмещение суточных расходов, возмещения ущерба, причиненного при осуществлении добровольной деятельности; компенсацию за использование своего имущества. Порядок возмещения вреда, причиненного волонтером третьим лицам, определяется договором. Аналогичные нормы предусмотрены Законом Азербайджанской Республики от 9 июня 2009 года № 828-IIIQ «О добровольной деятельности». Договоры с добровольцем могут предусматривать возмещение связанных с их исполнением расходов добровольцев на наем жилого помещения, проезд до места назначения и обратно, питание, оплату средств индивидуальной защиты, уплату страховых взносов на добровольное медицинское страхование добровольцев при осуществлении ими добровольческой деятельности. Аналогичные нормы предусмотрены Федеральным законом Российской Федерации от 11 августа 1995 года № 135-ФЗ «О благотворительной деятельности и добровольчестве (волонтерстве)». Механизмы и порядок возмещения всех разумных расходов, понесенных волонтерами в процессе волонтерской деятельности, требуют также регулирования нормами налогового права. 6. Закрепить иные права волонтеров, в том числе на: получение спецодежды, возмещение расходов на проезд, проживание, питание, приобретение необходимых средств индивидуальной защиты, инструментов и других затрат, связанных с осуществлением волонтерской деятельности; получение инструкций по технике безопасности при осуществлении волонтерской деятельности; обеспечение проведения вакцинации, медицинского осмотра и других лечебно-профилактических мероприятий, непосредственно связанных с осуществлением волонтерской деятельности; гарантии социальной защиты и оказание медицинской помощи, если это предусмотрено договором волонтерства; получение от волонтерской организации рекомендательных писем, а также внесение записей в личную книжку волонтера о его общественно полезной деятельности, месте работы, количестве отработанных часов, поощрениях, а также о его дополнительной подготовке. Аналогичные нормы предусмотрены Законом Туркменистана от 12 января 2016 года № 320-V «О волонтерстве». 7. Закрепить социальные льготы для волонтеров. Например, Законом Туркменистана от 12 января 2016 года № 320-V «О волонтерстве» предусмотрено, что: Волонтерская деятельность, подтвержденная личной книжкой волонтера и рекомендательными письмами, учитывается как опыт общественно полезной деятельности, если таковой является обязательным условием при приеме на работу или учебу. Волонтерство, осуществляемое студентом с целью формирования навыков и приобретения профессионального опыта, подтвержденное личной книжкой волонтера и договором волонтерства, засчитывается в учебной или производственной (преддипломной) практике, если студентом отработано не менее 40 часов и учреждение профессионального образования имеет с волонтерской организацией соглашение (договор) о сотрудничестве. В то же время Закон Итальянской Республики от 11 августа 1991 года «Основные положения о волонтерстве» содержит еще более широкий перечень льгот, возможных к применению и в Республике Беларусь. Например: работники, являющиеся членами организаций, включенных в реестры, имеют право использовать формы гибкого рабочего графика или изменения, предусмотренные коллективными договорами или контрактами на выполнение волонтерских услуг при условии организации компании. 8. Не облагать подоходным налогом с физических лиц доходы волонтеров в рамках гражданско-правовых договоров на безвозмездное выполнение работ и оказание услуг, полученные ими в натуральной форме либо в виде выплат на возмещение расходов на форменную одежду, жилье, проезд, питание, медицинскую страховку и прочие нужды по указанным договорам. При этом также следует исключить из объектов обложения страховыми взносами выплаты добровольцам (волонтерам) в рамках исполнения заключаемых гражданско-правовых договоров на возмещение расходов добровольцев (волонтеров). Аналогичные нормы предусмотрены Федеральным законом Российской Федерации от 11 августа 1995 года № 135-ФЗ «О благотворительной деятельности и добровольчестве (волонтерстве)».

Я являюсь волонтером благотворительной организации. Мы помогаем людям с ограниченными возможностями. Важно мне кажется увязать закон о волонтерской деятельности и с деятельностью благотворительных организаций. остается открытым вопрос честности работы некоторых организаций. К примеру, сейчас на теме ковид 19 многие спекулируют, объявляют благотворительный сбор через платформы, а после люди, которые перечисляли взносы, не видят на что потрачено. И если можно, было бы здорово, чтобы волонтерам компенсировали либо льготировали проезд. Я живу в Фаниполе, трачу много средств на проезд. Приезжаю в Минск, там тоже перемещаюсь по городу, чтобы помочь инвалидам-колясочникам.

Я являюсь волонтером благотворительной организации. Мы помогаем людям с ограниченными возможностями. Важно мне кажется увязать закон о волонтерской деятельности и с деятельностью благотворительных организаций. остается открытым вопрос честности работы некоторых организаций. К примеру, сейчас на теме ковид 19 многие спекулируют, объявляют благотворительный сбор через платформы, а после люди, которые перечисляли взносы, не видят на что потрачено. И если можно, было бы здорово, чтобы волонтерам компенсировали либо льготировали проезд. Я живу в Фаниполе, трачу много средств на проезд. Приезжаю в Минск, там тоже перемещаюсь по городу, чтобы помочь инвалидам-колясочникам.

Я являюсь волонтером благотворительной организации. Мы помогаем людям с ограниченными возможностями. Важно мне кажется увязать закон о волонтерской деятельности и с деятельностью благотворительных организаций. остается открытым вопрос честности работы некоторых организаций. К примеру, сейчас на теме ковид 19 многие спекулируют, объявляют благотворительный сбор через платформы, а после люди, которые перечисляли взносы, не видят на что потрачено. И если можно, было бы здорово, чтобы волонтерам компенсировали либо льготировали проезд. Я живу в Фаниполе, трачу много средств на проезд. Приезжаю в Минск, там тоже перемещаюсь по городу, чтобы помочь инвалидам-колясочникам.

Если опираться на тезис о том, что "предложения ожидаются в особенности от самих волонтёров" - вот что реальные волонтёры говорят о процессе разработки закона сейчас: "Нам бы хотелось увидеть текст закона о волонтерстве и принять участие в его создании. Думаю, сейчас не нужно поспешно его принимать, потому что он может только навредить нам и многим НКО и фондам. Очень важно, чтобы составители закона проконсультировались с теми, кто занимается волонтерством непосредственно." Полный текст с комментариями самих волонтёров и экспертов о происходящем - по ссылке - https://citydog.by/post/volunteers-law/ Стоит обратить внимание на проблемные зоны и мнения людей, которые прямо сейчас работают в критической ситуации. Идея моратория разработки - очень разумная и взвешенная, если мы говорим о законе, как о качественном, рабочем инструменте, призванном развивать волонтёрское движение в стране.

Если опираться на тезис о том, что "предложения ожидаются в особенности от самих волонтёров" - вот что реальные волонтёры говорят о процессе разработки закона сейчас: "Нам бы хотелось увидеть текст закона о волонтерстве и принять участие в его создании. Думаю, сейчас не нужно поспешно его принимать, потому что он может только навредить нам и многим НКО и фондам. Очень важно, чтобы составители закона проконсультировались с теми, кто занимается волонтерством непосредственно." Полный текст с комментариями самих волонтёров и экспертов о происходящем - по ссылке - https://citydog.by/post/volunteers-law/ Стоит обратить внимание на проблемные зоны и мнения людей, которые прямо сейчас работают в критической ситуации. Идея моратория разработки - очень разумная и взвешенная, если мы говорим о законе, как о качественном, рабочем инструменте, призванном развивать волонтёрское движение в стране.

Если опираться на тезис о том, что "предложения ожидаются в особенности от самих волонтёров" - вот что реальные волонтёры говорят о процессе разработки закона сейчас: "Нам бы хотелось увидеть текст закона о волонтерстве и принять участие в его создании. Думаю, сейчас не нужно поспешно его принимать, потому что он может только навредить нам и многим НКО и фондам. Очень важно, чтобы составители закона проконсультировались с теми, кто занимается волонтерством непосредственно." Полный текст с комментариями самих волонтёров и экспертов о происходящем - по ссылке - https://citydog.by/post/volunteers-law/ Стоит обратить внимание на проблемные зоны и мнения людей, которые прямо сейчас работают в критической ситуации. Идея моратория разработки - очень разумная и взвешенная, если мы говорим о законе, как о качественном, рабочем инструменте, призванном развивать волонтёрское движение в стране.

Каб доўга не шукалі, публікую наш зварот да адказных дзяржаўных ворганаў з нагоды распрацоўкі закону "Аб валанцёрскай дзейнасці": Зварот Мы, саюз дваццаці сямі дэмакратычных моладзевых арганізацый Беларусі, створаны з мэтай кансалідацыі беларускіх моладзевых арганізацый грамадзянскай супольнасці дзеля прадстаўлення, прасоўвання і абароны агульных інтарэсаў, рэалізацыі права на свабоду аб’яднанняў, іншых канстытуцыйных правоў, прадстаўленыя кіруючым органам – Саветам “РАДА”, звяртаемся да Генеральнай пракуратуры Рэспублікі Беларусь і Міністэрства Юстыцыі з наступным зваротам: Мы, прадстаўнікі моладзі і моладзевых арганізацый, якія актыўна займаюцца валанцёрствам як з боку арганізацыі валанцёрскай дзейнасці i развiцця валанцёрскаха руху ў межах дзейнасці сваіх арганізацый, так і асабістага валанцёрскага досведу і ўдзелу, выказваем адначасова зацікаўленасць ва ўдзеле і заклапочанасць бягучым працэсам распрацоўкі закону “Аб валанцёрскай дзейнасці” у Беларусі. Мы падтрымліваем жаданне дзяржаўных ворганаў стварыць спрыяльныя ўмовы для развіцця валанцёрскага руху ў Беларусі. Мы вельмі зацікаўлены ў тым, каб валанцёрства было афіцыйна прызнаным, а валанцёрскі досвед адыгрываў большую ролю і меў большую вагу ў грамадстве, каб большая колькасць маладых людзей атрымлівала валанцёрскі досвед як у Беларусі, так і па-за яе межамі. Мы ўпэўнены, што развіццё валанцёрскага руху прынясе больш магчымасцяў, карысці і плёну для асабістага развіцця цяперашняй і будучай моладзі Беларусі. Адначасова з гэтым, мы мусім заўважыць, што стварэнне гэтага закону з мэтай паляпшэння ўмоваў для валанцёрства не можа адбывацца без непасрэднага ўдзелу ўсіх зацікаўленых груп, у першую чаргу моладзевых арганізацый, чыя праца моцна залежыць ад удзелу валанцёраў і дзе каштоўнасці валанцёрства займаюць цэнтральнае месца. Разам з гэтым адзначаем, што дзякуючы нашай сталай працы і нашым кантактам па-за межамі краіны у нас ёсць магчымасць далучыць да распрацоўкі закону міжнародных экспертаў, якія ўжо дапамагалі ў распрацоўцы падобных законаў у іншых краінах. Але на дадзены момант мы бачым, што распрацоўка закона ідзе без магчымасці паўнавартаснага выкарыстання і ўключэння зацікаўленых у развіцці валанцёрства груп грамадства ў працэсс. Мы бачым, што Міністэстрвам Юстыцыі створаны наступныя магчымасці для выказвання прапаноў: ліставанне на пошту, каментаванне адмысловай тэмы на форуме (http://forumpravo.by/forums/actual.aspx?forum=29&topic=14320) i ў акаўнтах Мiнiстэрства Юстыцыi ў сацыяльных сетках. Пры гэтым варта заўважыць, што накіраваныя такім чынам прапановы не падлягаюць разгляду ў парадку, вызначаным Законам Рэспублікі Беларусь ад 18 лiпеня 2011 г. № 300-З “Аб зваротах грамадзян і юрыдычных асобаў”. І мы ўпэўнены, што гэты механізм не стварае паўнавартасных умоў для удзелу прадстаўнікоў зацікаўленых груп і не прадстаўляе магчымасцей для дыялогу, абмеркавання і разгляду меркаванняў і падыходаў да тэмы валанцёрства. Пра гэта ж сведчыць і адсутнасць прапісанага механізму працы з прапановамі з боку Міністэрства Юстыцыі. Яшчэ адным важным момантам з’яўляецца развіццё і дзейнасць валанцёрскіх груп у апошнія месяцы ў сувязі з пандэміяй COVID-19. Досвед арганізацыі і працы гэтых валанцёрскіх груп, таксама як і іх узаемадзеянне з дзяржаўнымі структурамі, бізнэсам і грамадскім сектарам патрабуе вывучэння і не можа быць зроблены ў хуткім часе без шкоды для якасці. На наш погляд, калі не зрабiць аналіз гэтай сiтуацыi падчас распрацоўкі закону, то закон моцна згубіць свае актуальнасць і якасць, што прывядзе да неабходнасці яго зменаў. Такім чынам мы адзначаем, што працэс падрыхтоўкі закону не выкарыстоўвае поўны патэнцыял удзелу грамадскіх арганізацый і валанцёраў, а таксама не ўлічвае бягучыя і актуальныя працэсы ў грамадскім жыцці, якія маюць вялікі ўплыў і на валанцёрскую дзейнасць і заклікаем Генеральную Пракуратуру і Міністэрства Юстыцыі Беларусі, а таксама ўсіх адказных за распрацоўку закона “Аб валанцёрскай дзейнасці”: 1. Адкласці распрацоўку закона, як мінімум на 1 год, улiчваючы валанцёрскую актыўнасць якая разгортваецца ў бягучы час, з мэтай арганізацыі рэальнага ўдзелу грамадскасці ў гэтым працэсе; 2. Да канца 2020 года правесці ацэнку асяроддзя для развіцця валанцёрскага руху ў Беларусі па метадалогіі ААН з прыцягненнем спецыялізаваных даследчых арганізацый; 3. Даць ацэнку мэтазгоднасці прыняцця закона або прыняць рашэнне аб неабходнасці рэгулявання асобных пытанняў датычных добраахвотніцкай дзейнасці ў іншых нарматыўных актах без прыняцця закона; 4. У бліжэйшы час афіцыйна апублікаваць (зрабіць даступнай для грамадскасці) створаную Генпракуратурай кароткую канцэпцыю, на падставе якой ажыццяўляецца распрацоўка закона; 5. У выпадку, калі пасля правядзення неабходных даследаванняў будзе прынята рашэнне працягнуць распрацоўку закона, просім стварыць працоўную групу з удзелам экспертаў і прадстаўнікоў арганізацый, якія маюць змястоўную пазіцыю па пытаннях добраахвотніцкай дзейнасці, ўлічыць удзел моладзевых арганізацый у распрацоўцы Дзяржаўнай моладзевай палітыкі 2030; 6. Уключыць у працэс распрацоўкі закона прадстаўнікоў валанцёрскага руху, арганізацый грамадскага сектара, асабліва моладзевых, шляхам стварэння адкрытай працоўнай группы на базе Міністэрства Юстыцыі і распаўсюдзіць праз СМІ запрашэнне аб далучэнні; 7. Уключыць прадстаўнікоў РАДА ў працоўную групу. 11.05.2020, Мінск Зміцер Герыловiч, Старшыня БНМС РАДА

Каб доўга не шукалі, публікую наш зварот да адказных дзяржаўных ворганаў з нагоды распрацоўкі закону "Аб валанцёрскай дзейнасці": Зварот Мы, саюз дваццаці сямі дэмакратычных моладзевых арганізацый Беларусі, створаны з мэтай кансалідацыі беларускіх моладзевых арганізацый грамадзянскай супольнасці дзеля прадстаўлення, прасоўвання і абароны агульных інтарэсаў, рэалізацыі права на свабоду аб’яднанняў, іншых канстытуцыйных правоў, прадстаўленыя кіруючым органам – Саветам “РАДА”, звяртаемся да Генеральнай пракуратуры Рэспублікі Беларусь і Міністэрства Юстыцыі з наступным зваротам: Мы, прадстаўнікі моладзі і моладзевых арганізацый, якія актыўна займаюцца валанцёрствам як з боку арганізацыі валанцёрскай дзейнасці i развiцця валанцёрскаха руху ў межах дзейнасці сваіх арганізацый, так і асабістага валанцёрскага досведу і ўдзелу, выказваем адначасова зацікаўленасць ва ўдзеле і заклапочанасць бягучым працэсам распрацоўкі закону “Аб валанцёрскай дзейнасці” у Беларусі. Мы падтрымліваем жаданне дзяржаўных ворганаў стварыць спрыяльныя ўмовы для развіцця валанцёрскага руху ў Беларусі. Мы вельмі зацікаўлены ў тым, каб валанцёрства было афіцыйна прызнаным, а валанцёрскі досвед адыгрываў большую ролю і меў большую вагу ў грамадстве, каб большая колькасць маладых людзей атрымлівала валанцёрскі досвед як у Беларусі, так і па-за яе межамі. Мы ўпэўнены, што развіццё валанцёрскага руху прынясе больш магчымасцяў, карысці і плёну для асабістага развіцця цяперашняй і будучай моладзі Беларусі. Адначасова з гэтым, мы мусім заўважыць, што стварэнне гэтага закону з мэтай паляпшэння ўмоваў для валанцёрства не можа адбывацца без непасрэднага ўдзелу ўсіх зацікаўленых груп, у першую чаргу моладзевых арганізацый, чыя праца моцна залежыць ад удзелу валанцёраў і дзе каштоўнасці валанцёрства займаюць цэнтральнае месца. Разам з гэтым адзначаем, што дзякуючы нашай сталай працы і нашым кантактам па-за межамі краіны у нас ёсць магчымасць далучыць да распрацоўкі закону міжнародных экспертаў, якія ўжо дапамагалі ў распрацоўцы падобных законаў у іншых краінах. Але на дадзены момант мы бачым, што распрацоўка закона ідзе без магчымасці паўнавартаснага выкарыстання і ўключэння зацікаўленых у развіцці валанцёрства груп грамадства ў працэсс. Мы бачым, што Міністэстрвам Юстыцыі створаны наступныя магчымасці для выказвання прапаноў: ліставанне на пошту, каментаванне адмысловай тэмы на форуме (http://forumpravo.by/forums/actual.aspx?forum=29&topic=14320) i ў акаўнтах Мiнiстэрства Юстыцыi ў сацыяльных сетках. Пры гэтым варта заўважыць, што накіраваныя такім чынам прапановы не падлягаюць разгляду ў парадку, вызначаным Законам Рэспублікі Беларусь ад 18 лiпеня 2011 г. № 300-З “Аб зваротах грамадзян і юрыдычных асобаў”. І мы ўпэўнены, што гэты механізм не стварае паўнавартасных умоў для удзелу прадстаўнікоў зацікаўленых груп і не прадстаўляе магчымасцей для дыялогу, абмеркавання і разгляду меркаванняў і падыходаў да тэмы валанцёрства. Пра гэта ж сведчыць і адсутнасць прапісанага механізму працы з прапановамі з боку Міністэрства Юстыцыі. Яшчэ адным важным момантам з’яўляецца развіццё і дзейнасць валанцёрскіх груп у апошнія месяцы ў сувязі з пандэміяй COVID-19. Досвед арганізацыі і працы гэтых валанцёрскіх груп, таксама як і іх узаемадзеянне з дзяржаўнымі структурамі, бізнэсам і грамадскім сектарам патрабуе вывучэння і не можа быць зроблены ў хуткім часе без шкоды для якасці. На наш погляд, калі не зрабiць аналіз гэтай сiтуацыi падчас распрацоўкі закону, то закон моцна згубіць свае актуальнасць і якасць, што прывядзе да неабходнасці яго зменаў. Такім чынам мы адзначаем, што працэс падрыхтоўкі закону не выкарыстоўвае поўны патэнцыял удзелу грамадскіх арганізацый і валанцёраў, а таксама не ўлічвае бягучыя і актуальныя працэсы ў грамадскім жыцці, якія маюць вялікі ўплыў і на валанцёрскую дзейнасць і заклікаем Генеральную Пракуратуру і Міністэрства Юстыцыі Беларусі, а таксама ўсіх адказных за распрацоўку закона “Аб валанцёрскай дзейнасці”: 1. Адкласці распрацоўку закона, як мінімум на 1 год, улiчваючы валанцёрскую актыўнасць якая разгортваецца ў бягучы час, з мэтай арганізацыі рэальнага ўдзелу грамадскасці ў гэтым працэсе; 2. Да канца 2020 года правесці ацэнку асяроддзя для развіцця валанцёрскага руху ў Беларусі па метадалогіі ААН з прыцягненнем спецыялізаваных даследчых арганізацый; 3. Даць ацэнку мэтазгоднасці прыняцця закона або прыняць рашэнне аб неабходнасці рэгулявання асобных пытанняў датычных добраахвотніцкай дзейнасці ў іншых нарматыўных актах без прыняцця закона; 4. У бліжэйшы час афіцыйна апублікаваць (зрабіць даступнай для грамадскасці) створаную Генпракуратурай кароткую канцэпцыю, на падставе якой ажыццяўляецца распрацоўка закона; 5. У выпадку, калі пасля правядзення неабходных даследаванняў будзе прынята рашэнне працягнуць распрацоўку закона, просім стварыць працоўную групу з удзелам экспертаў і прадстаўнікоў арганізацый, якія маюць змястоўную пазіцыю па пытаннях добраахвотніцкай дзейнасці, ўлічыць удзел моладзевых арганізацый у распрацоўцы Дзяржаўнай моладзевай палітыкі 2030; 6. Уключыць у працэс распрацоўкі закона прадстаўнікоў валанцёрскага руху, арганізацый грамадскага сектара, асабліва моладзевых, шляхам стварэння адкрытай працоўнай группы на базе Міністэрства Юстыцыі і распаўсюдзіць праз СМІ запрашэнне аб далучэнні; 7. Уключыць прадстаўнікоў РАДА ў працоўную групу. 11.05.2020, Мінск Зміцер Герыловiч, Старшыня БНМС РАДА

Каб доўга не шукалі, публікую наш зварот да адказных дзяржаўных ворганаў з нагоды распрацоўкі закону "Аб валанцёрскай дзейнасці": Зварот Мы, саюз дваццаці сямі дэмакратычных моладзевых арганізацый Беларусі, створаны з мэтай кансалідацыі беларускіх моладзевых арганізацый грамадзянскай супольнасці дзеля прадстаўлення, прасоўвання і абароны агульных інтарэсаў, рэалізацыі права на свабоду аб’яднанняў, іншых канстытуцыйных правоў, прадстаўленыя кіруючым органам – Саветам “РАДА”, звяртаемся да Генеральнай пракуратуры Рэспублікі Беларусь і Міністэрства Юстыцыі з наступным зваротам: Мы, прадстаўнікі моладзі і моладзевых арганізацый, якія актыўна займаюцца валанцёрствам як з боку арганізацыі валанцёрскай дзейнасці i развiцця валанцёрскаха руху ў межах дзейнасці сваіх арганізацый, так і асабістага валанцёрскага досведу і ўдзелу, выказваем адначасова зацікаўленасць ва ўдзеле і заклапочанасць бягучым працэсам распрацоўкі закону “Аб валанцёрскай дзейнасці” у Беларусі. Мы падтрымліваем жаданне дзяржаўных ворганаў стварыць спрыяльныя ўмовы для развіцця валанцёрскага руху ў Беларусі. Мы вельмі зацікаўлены ў тым, каб валанцёрства было афіцыйна прызнаным, а валанцёрскі досвед адыгрываў большую ролю і меў большую вагу ў грамадстве, каб большая колькасць маладых людзей атрымлівала валанцёрскі досвед як у Беларусі, так і па-за яе межамі. Мы ўпэўнены, што развіццё валанцёрскага руху прынясе больш магчымасцяў, карысці і плёну для асабістага развіцця цяперашняй і будучай моладзі Беларусі. Адначасова з гэтым, мы мусім заўважыць, што стварэнне гэтага закону з мэтай паляпшэння ўмоваў для валанцёрства не можа адбывацца без непасрэднага ўдзелу ўсіх зацікаўленых груп, у першую чаргу моладзевых арганізацый, чыя праца моцна залежыць ад удзелу валанцёраў і дзе каштоўнасці валанцёрства займаюць цэнтральнае месца. Разам з гэтым адзначаем, што дзякуючы нашай сталай працы і нашым кантактам па-за межамі краіны у нас ёсць магчымасць далучыць да распрацоўкі закону міжнародных экспертаў, якія ўжо дапамагалі ў распрацоўцы падобных законаў у іншых краінах. Але на дадзены момант мы бачым, што распрацоўка закона ідзе без магчымасці паўнавартаснага выкарыстання і ўключэння зацікаўленых у развіцці валанцёрства груп грамадства ў працэсс. Мы бачым, што Міністэстрвам Юстыцыі створаны наступныя магчымасці для выказвання прапаноў: ліставанне на пошту, каментаванне адмысловай тэмы на форуме (http://forumpravo.by/forums/actual.aspx?forum=29&topic=14320) i ў акаўнтах Мiнiстэрства Юстыцыi ў сацыяльных сетках. Пры гэтым варта заўважыць, што накіраваныя такім чынам прапановы не падлягаюць разгляду ў парадку, вызначаным Законам Рэспублікі Беларусь ад 18 лiпеня 2011 г. № 300-З “Аб зваротах грамадзян і юрыдычных асобаў”. І мы ўпэўнены, што гэты механізм не стварае паўнавартасных умоў для удзелу прадстаўнікоў зацікаўленых груп і не прадстаўляе магчымасцей для дыялогу, абмеркавання і разгляду меркаванняў і падыходаў да тэмы валанцёрства. Пра гэта ж сведчыць і адсутнасць прапісанага механізму працы з прапановамі з боку Міністэрства Юстыцыі. Яшчэ адным важным момантам з’яўляецца развіццё і дзейнасць валанцёрскіх груп у апошнія месяцы ў сувязі з пандэміяй COVID-19. Досвед арганізацыі і працы гэтых валанцёрскіх груп, таксама як і іх узаемадзеянне з дзяржаўнымі структурамі, бізнэсам і грамадскім сектарам патрабуе вывучэння і не можа быць зроблены ў хуткім часе без шкоды для якасці. На наш погляд, калі не зрабiць аналіз гэтай сiтуацыi падчас распрацоўкі закону, то закон моцна згубіць свае актуальнасць і якасць, што прывядзе да неабходнасці яго зменаў. Такім чынам мы адзначаем, што працэс падрыхтоўкі закону не выкарыстоўвае поўны патэнцыял удзелу грамадскіх арганізацый і валанцёраў, а таксама не ўлічвае бягучыя і актуальныя працэсы ў грамадскім жыцці, якія маюць вялікі ўплыў і на валанцёрскую дзейнасць і заклікаем Генеральную Пракуратуру і Міністэрства Юстыцыі Беларусі, а таксама ўсіх адказных за распрацоўку закона “Аб валанцёрскай дзейнасці”: 1. Адкласці распрацоўку закона, як мінімум на 1 год, улiчваючы валанцёрскую актыўнасць якая разгортваецца ў бягучы час, з мэтай арганізацыі рэальнага ўдзелу грамадскасці ў гэтым працэсе; 2. Да канца 2020 года правесці ацэнку асяроддзя для развіцця валанцёрскага руху ў Беларусі па метадалогіі ААН з прыцягненнем спецыялізаваных даследчых арганізацый; 3. Даць ацэнку мэтазгоднасці прыняцця закона або прыняць рашэнне аб неабходнасці рэгулявання асобных пытанняў датычных добраахвотніцкай дзейнасці ў іншых нарматыўных актах без прыняцця закона; 4. У бліжэйшы час афіцыйна апублікаваць (зрабіць даступнай для грамадскасці) створаную Генпракуратурай кароткую канцэпцыю, на падставе якой ажыццяўляецца распрацоўка закона; 5. У выпадку, калі пасля правядзення неабходных даследаванняў будзе прынята рашэнне працягнуць распрацоўку закона, просім стварыць працоўную групу з удзелам экспертаў і прадстаўнікоў арганізацый, якія маюць змястоўную пазіцыю па пытаннях добраахвотніцкай дзейнасці, ўлічыць удзел моладзевых арганізацый у распрацоўцы Дзяржаўнай моладзевай палітыкі 2030; 6. Уключыць у працэс распрацоўкі закона прадстаўнікоў валанцёрскага руху, арганізацый грамадскага сектара, асабліва моладзевых, шляхам стварэння адкрытай працоўнай группы на базе Міністэрства Юстыцыі і распаўсюдзіць праз СМІ запрашэнне аб далучэнні; 7. Уключыць прадстаўнікоў РАДА ў працоўную групу. 11.05.2020, Мінск Зміцер Герыловiч, Старшыня БНМС РАДА